Proefslapen in een Landrover Defender met daktent!

In deze story vertellen we je meer over ons testavontuur. Een nachtje illegaal slapen in een Defender met een daktent in de natuur ergens in Brabant. Het was geweldig, koud, romantisch, spannend: een waar avontuur! Ga met ons mee terug naar een weekend in oktober 2021.

Comfort en zon werd verkozen boven Defender en kou, hoe moet dit volgend jaar?!

Toen we eenmaal besloten hadden dat we met een 4x4 wilden gaan reizen, werd het tijd voor een testrit. En dan maar gelijk een goeie: mét overnachting! Het idee was aanvankelijk om een week naar Schotland, Ierland of IJsland te gaan om zo te kijken of deze lifestyle daadwerkelijk iets voor ons zou zijn... Echter hadden we niet meer echt tijd voor een vakantie, dus zou het een werkvakantie (workation) worden. Werken vanuit een standaard Defender leek ons niet erg relaxed, aangezien daar natuurlijk geen mini desk in is gebouwd en deze stoelen waarschijnlijk iets minder comfortabel zitten als de stoelen in de Ineos Grenadier… Bijkomende zaak: het was eind oktober, we waren vrij vermoeid van een drukke periode werk en wij hadden daardoor meer zin in zon dan mogelijke regen. Dus boekten we een workation naar Rome, met voorafgaand een weekendje in een gehuurde Landrover Defender 110td5 station ****met daktent.

Op zoek naar een 4x4 route

Alexander haalde de auto op uit midden Nederland om vervolgens door te rijden naar België, en mij op te pikken aangezien ik daar voor werk was. Vanaf hier besloten we terug te rijden naar Nederland in plaats van ergens in de Ardennen te kamperen. De volgende dag vlogen we namelijk aan het einde van de middag richting Rome en in Nederland hadden ze ook wel een paar toffe 4x4 routes. We wilden de auto namelijk wel even goed testen, voor hetgeen waar een 4x4 voor bedoelt: ploeteren door de modder! Op Wikiloc vonden we een toffe route, die we pas de volgende dag zouden rijden, aangezien de tijd voorbij vloog en het al snel donker zou worden…

Betrapt!

Na het halen van wat boodschappen voor ons camping maaltje reden we naar een stuk bos, nabij het startpunt van de offroad route die we wilden rijden. Helaas mag je in Nederland niet officieel wild kamperen, dus knepen we een oogje dicht voor het bord ‘’niet rijden voor onbevoegden’’. We tilden de houten hefboom op en reden een een zandpad op in het donker. Na zo’n kilometer rijden besloten we de auto op datzelfde zandpad stil te zetten en kamp te maken.

Dat was al een beleving an zich, want bij ieder geritsel van bladeren of geluidje denk je dat je betrapt wordt… Zo dacht ik stemmen te horen, waarna we het opzetten van de tent staakten en onze zaklamp uit deden. We liepen wat verder op het geluid af om te observeren of het daadwerkelijk een boswachter was die ons had gezien, totdat we erachter kwamen dat de stemmen die ik hoorde voorbijgaande fietsers waren. Haha, we hadden vlak bij een fietspad geparkeerd zo bleek…

We aten broodje hamburger waar we Alexander zijn al eerder gekochte gadget ein-de-lijk voor kon gebruiken. De Campstove van Bio Lite Een stoort fikkiestoker op een buis, die snel heet wordt en waar je een grill op kon zetten. Tegelijkertijd dat ik aan het koken was begon Alexander met het opzetten van de tent. Dat was nog wel even een werkje met allerlei stokken, lusjes en gespen.

Na een lekkere maaltijd genoten we van een borrel onder de sterren, het was een mooie heldere nacht. Waarna we de tent in klommen. Het matras bleek niet mega comfortabel en het was erg koud.. Maar gezellig was het wel!

Daar lagen we dan. Lekker tegen elkaar aan in de donkerte, luisterend naar de geluiden van de omgeving. ‘s Nachts nog een keer naar buiten om te plassen, wat jammer genoeg wel echt een nadeel is aan het slapen in een daktent (zeker wanneer je zoals Appie iedere nacht moeten plassen).

We werden alweer vroeg gewekt door het licht en de vogels. Ik denk dat het een uurtje of 7:00 moet zijn geweest dat we wakker werden. Na een ontbijtje hebben we redelijk snel onze spullen gepakt. De kans werd nu namelijk wel groter dat er een boswachter zou verschijnen. Zonder betrapt te worden reden we het natuurgebied weer uit. Nu pas konden we zien hoe mooi de plek was die we hadden uitgezocht. Geweldig! En ik (Willeke) mocht ook voor het eerst een stukje sturen, leukkkk!

Na een korte stop bij Van der Valk, Alexander had namelijk nog een digitale meeting, reden we richting het startpunt van de 4x4 route. We hadden een beetje onze twijfels of het wel klopte. De plek van bestemming leek namelijk vlakbij terwijl we nog op een verharde weg in de bebouwde kom reden… Zou hier wel een echte off road route zijn? 

Onze twijfels werden snel weggenomen, na een paar zandpaden kwamen we al snel in de blubber terecht! Yiiiihaa, precies waar je dit voor doet.

Ik (Willeke) zat nog steeds achter het stuur, we naderden inmiddels een grote plas… ‘’Gewoon doorknallen’’ - zei Alexander. Ik keek hem aan, en vervolgens nog eens naar de plas. In mijn hoofd speelde een scène af die we beter niet konden gebruiken: hartstikke vast met beide achterwielen. Pohhh dat wilde ik liever niet op mijn geweten hebben. Conclusie ‘ Ga jij maar rijden, ik film wel!’’

Alexander zette dapper de eerste meters richting de plas in. Maar toen…. 

Het was alsof hij in een waterattractie zat in de efteling. Hahahah zo’n boomstam die dan het water in roetst. Yep, de plast was veel en veel dieper dat wij ooit hadden verwacht.

Alexander gaf nog een straal gas, maar helaas had het allemaal geen zin. We stonden tot vrijwel bovenkant wielen vast in de plas en konden er gelukkig ontzettend hard om lachen…. Want hey, we hadden immers een lier die we nu gelijk mooi konden testen! Woppaaa

Maar dat ging wat minder soepel dan gepland. We hebben urenlang lopen zoeken naar de schakelaar. Zelfs nog een 4x4 autogarage uut Grunn gebeld. Allemaal zonder succes. De uren vlogen voorbij en de stress liep op, want we hadden ook nog een vlucht naar Rome te halen!

We konden geen garages in de buurt vinden die ons konden helpen. Maar uiteindelijk vonden we een 4x4 forum uit de omgeving. 1 berichtje op de pagina en binnen 20 minuten werden we gebeld. 

De man die bereid was ons te helpen stond 15 minuten later voor de ingang van het park, ik (Willeke) was er naar toe gelopen om hem op te wachten zodat ik hem gelijk kon brengen naar de plek van bestemming. We hadden namelijk geen coördinaten of iets in die trant.

De menneer moest ontzettend lachen, dit was schijnbaar een van de beruchte plekken waar wel vaker mensen vast zaten. Binnen no time had hij ons eruit gelierd. En konden we met 100 over de snelweg richting Schiphol. 

Uiteraard eerst nog even langs een wasbox, want de auto zag er niet uit! Er lag zelfs modder onder de daktent.

We hebben uiteindelijk onze vlucht nét op tijd gehaald, met wat rennen en geluk met wachtrijen en handbagage. 

Eindgoed algoed. Een pracht avontuur voor in de boeken!