Vino, vino en nog meer vino

We bezoeken de wijnregio Trentino in de hoop meer zon te vinden en uiteraard heel veel lekkere wijnen!

Willeke & Alexander
Published on 04 Nov. 2023 · Updated on 02 Feb.
0

Vanuit de Dolomieten vertrokken we zuidelijker, richting de zon. We waren toe aan warmte en hoopten het in Trentino te vinden tussen de wijngaarden.

IMG_9761.MOV

Ik, Willeke, had van mijn solocampertrip door Europa nog wat plekken opgeslagen in dit deel van Italië waar ik nog niet geweest was. De perfecte gelegenheid deed zich voor om deze plekken nu samen te gaan ontdekken. Zo reden we richting Bozen, waaronder de prachtige wijnregio ligt met als onze highlight: Tramin.

Al eerder had ik gelezen over de Traminer WeinstraBe, maar waar begin je als er zo mega, maar echt mega veel wijnhuizen zijn? Zelfs in dit geselecteerde deel van Trentino….

Ik ben gaan zoeken op agriturismo’s met wijnhuizen, dat leek ons namelijk ideaal: wijndrinken eten en er slapen. Maar ik kwam alleen maar agriturismo’s met échte kamers tegen en geen vermelding over camperstaplekken zoals ik eerder in Slovenië heb meegemaakt.

Ik heb vrijwel alle blogs gelezen over de leukste wijnhuizen van de regio (die naar mijn mening toch de grotere commerciële huizen bespraken). We hebben vriend Bob gevraagd (hij runt een Brussels Lof in Groningen met wijnkelder) maar die wist zo snel tijdens zijn drukke werkavond in deze regio ook geen hele specifieke huizen te benoemen. Uiteindelijk ben ik gaan zoeken op de Chardonnay druif, een van onze favorieten, die schijnbaar rondom de rivier het best gedijd.

Op basis hiervan heb ik Google Maps erbij gepakt en kwamen we bij Manincor uit. Een biologische, wat kleinere, wijnboer. Met roots uit Oostenrijk (wat overigens veel wijnhuiseigenaren hier hebben) die een prachtig wijnhuis had nabij het meer van Bolzano.

IMG_9717.MOV

IMG_9718.MOV

De route ernaar toe was alleen al een droom. Kronkelweggetjes tussen de wijngaarden, restanten van oude wachttorens en golden hour, wat resulteerde in prachtige dronebeelden!

We waren namelijk wat later vertrokken van de camping die dag, Alexander moest nog werken en ik had wel zin om even bij het zwembad te chillen.

Na een heerlijke proeverij van 6 glazen voor € 10,00, was het gelijk raak. We namen 3 heerlijke flessen mee, waaronder de: ⁃ Moscato Giallo (een heerlijke witte wijn)

⁃ La Manina (een zomerse, toegankelijke witte wijn) ⁃ Mason di Mason (een dure maar mega goede rode pinot noir)

IMG_9716.MOV

We vervolgden onze wijntour op advies van een medewerker van Manincor naar Cortacciq Kurtatsch. Een prachtig uitzicht in een enorme moderne toko volgde. Maar het wijnhuis zelf was niet helemaal ons ding. Geen hart voor de zaak.

Het parkeren op loopafstand, we sliepen bij camping Obstgarten, was wel ideaal! Want na al die kleine glazen, wat toch stiekem in totaal alweer 5 glazen per persoon werden zonder spugen, leek het ons niet verstandig om nog verder te rijden…

IMG_9754.MOV

's Ochtends namen we hier een lekkere dip in de zwemvijver!

Aangezien de meeste wijnhuizen hier geen snacks bij de proeverij serveren, want daar heb je hier een restaurant vergunning voor nodig, en wij inmiddels wel trek in wat hadden, gingen we op zoek naar een restaurant.

IMG_9731.MOV

Zo kwamen we uiteindelijk terecht in Niclara bij een schattig kasteel wat óók weer een wijnhuis bleek te zijn: Wijnhuis Tiefenbrunner - Schlosskellerei Turmhof.

Bijzondere vijverkunst uit 1800, bij het kasteel.

Dit bleek een droom, zo mooi! Alles wat we zochten vonden we op deze magische plek. Personeel wat ons zó warm en gastvrij ontving dat we ons gelijk thuis voelden, een plek aan een waterval, met allemaal toffe fontein kunst, een kasteel met begeleide bomen en goed licht. En last but not least: héérlijke wijnen met lekkere snacks! Kortom dit is echt een must see op je lijstje als je in de buurt bent.

IMG_9745.MOV

We hadden ook nog eens mega geluk, want deze tent is alleen op doordeweekse dagen geopend. De familie woont namelijk nog steeds in het kasteel…

En even later raakten we aan de praat met Sommelier Roberto, een grappige Duitser uit Köln die helft van zijn tijd in Italië doorbracht voor zijn werk. We hadden een gezellige avond en werden als kers op de taart getrakteerd op een hele bijzondere vintage sauvignon waar maar 150 flessen van zijn gebotteld. MEGA lekker. En daardoor een extra bijzondere avond.

Dronken liepen we langs de wijngaarden weer naar beneden, richting onze camping. Wat een dag! Een eindeloze zoektocht die uitliep op een happy ending met de meest mooie wijnhuizen van Trentino. Haha!! Geluksvogels…

Previous

Helemaal oké met Toblacher see (of toch niet?)

Next

Genieten van Venetië (met een kleine omweg)