On the road again

We verbleven één nachtje in Mostar en zouden hierna naar Montenegro rijden. Na een dag vol regen was het vandaag gelukkig wat beter weer, maar nog steeds niet erg warm. Lekkere temperaturen zouden we in het Oosten van Montenegro waarschijnlijk ook niet vinden, maar wel mooie natuur. We besloten om nu naar het Noorden te rijden en zouden daarna richting de kust rijden naar de warmere temperaturen. En dan via Albanië naar Griekenland en zo naar Turkije, om vanaf daar met de boot naar het Midden-Oosten te vertrekken! Sounds like a plan.

Een ezel stoot zich geen 2 keer aan dezelfde steen

Maar deze ezels wel. We hadden de navigatie ingesteld en geen moment nagedacht over de international border crossings. En ja hoor: We kwamen wederom bij een grensovergang waar we niet langs mochten…. Hahaha typisch. We hebben de beste meneer zelfs nog proberen om te kopen, want deze fout zou ons een uur van onze tijd kosten. Maar helaas…. Niet gelukt! Hij hield een verhaal op over dat de wegen zo slecht zouden zijn dat het niet veilig voor ons was. Maar hij had natuurlijk gewoon niet de bevoegdheid om ons te controleren namens zijn land.

Na een behoorlijk eind omrijden over niet zulke relaxte weggetjes, veel gaten, slecht wegdek, afval en overstekende dieren, kwamen we bij de volgende bordercrossing waar we gelukkig wel langs mochten. Montenegro leek in onze beleving een stuk welvarender: het wegdek verbeterde, minder afval langs de weg en ietwat modernere woningbouw.

Viewpointje

Halverwege aten we ergens wat boven op een berg met uitzicht op een mooi meer. Een plaatje!

Op zoek naar een camping

We vervolgden ons weg Montenegro in, maar waren eigenlijk al wel een beetje klaar met rijden, het werd ook alweer bijna donker, en we wilden dit keer wel met licht ergens gaan parkeren. Gezien je dan toch wat een beter beeld van je omgeving hebt… haha

We zochten naar campings, waar er niet extreem veel van zijn hier. Maar vonden een soort van wegcamping waarvan we er al een paar eerder voorbij hadden zien komen, maar er niet zo best uitzag: letterlijk een parkeerplaats aan de kant van de lokale snelweg.

Restaurant campings aan de kant van de weg

Ook dit leek in eerste opzicht meer op een restaurant met een parkeerplaats. Maar eenmaal geparkeerd werden we warm ontvangen, met de mededeling dat ze wel zo gingen sluiten, het was 16:45 en in laagseizoen gingen ze hier om 17:00 uur dicht.

Floyd

We raakten aan de praat, kregen een biertje en sandwich aangeboden en werden gelijk al geknuffeld door de kittens en honden die hier rond liepen. Uiteraard hadden die het meer gemunt op ons eten dan aandacht van ons, but hey you gotta play it smart to survive as an animal. Na een kort gesprekje met de eigenaar, hadden we gevraagd of we ook bij ze op het veld mochten parkeren, dit mocht.

Local food, good mood

We zochten een mooi plekje uit aan de rand van de berg en bleven hier uiteindelijk 3 nachten staan. Een heerlijke plek, snel internet, leuke mensen en heerlijk eten en drinken voor ene prikkie. We hebben genoten van ons verblijf bij Floyd en zouden iedereen een bezoekje aan hun restaurant of koffiebar adviseren! Of uiteraard een verblijf bij hen op het veld. ;)

Ze zijn gespecialiseerd in local food, werken met groentes en fruit uit eigen tuin en maken ook eigen bier en wijn. Welke wij uiteraard allemaal geprobeerd hebben. Ontzettend gastvrij en meedenkend. Ze gaven ons nog enkele tips en we kregen nog veel knuffels van de kittens die regelmatig bij ons op schoot lagen terwijl we werkten.