Durmitor park
Durmitor park in Montenegro. Het was prachtig weer, en we reden een van de mooiste routes uit ons leven so far. We nemen je mee in onze route door het Durmitor park!
De mooiste weg ooit
Na een fijn verblijf bij Floyd restaurant reden we verder richting het Durmitor park. Je kunt het park van verschillende kanten inrijden. Wij reden een stukje om op advies van de eigenaar van Floyd. Die ons tipte op deze prachtige weg. En of die mooi was!
Het is de route die midden door het Durmitor park gaat. Je vindt hem hier.
We denken wel dat deze route tijdens de herfst het allermooiste is, door alle verschillende kleuren die de natuur hier dan heeft. We zijn regelmatig gestopt om foto’s te maken, drone video’s te schieten en een wildplasje te doen.
Up we go
Het begon allemaal met een steile weg omhoog, waarna we door enkele natuurlijke tunnels reden, die uit een lichte steensoort waren gehakt. In combinatie met het uitzicht op het meer en de bergen was magisch. ‘’Dat beloofd wat voor de rest van de route!’’ zeiden we tegen elkaar.
Teletubbieland
De weggetjes werden smaller en smaller, nogsteeds in een steigende curve omhoog. Op een gegeven moment kwamen we boven op de berg, we belandden in een soort Teletubbieland. Bijna perfecte heuvels met schattige huisjes en ouderwetse tractors. En whaaat, ze hadden hier gewoon nog van die middeleeuwse hooibulten! Alsof we 150 jaar terug in de tijd gingen… We maakten enkele droneshots en vervolgden de weg door het Durmitor park.
Future Mars
Niet normaal, het werd mooier en mooier. We kwamen weer een beetje in lager gebied, waar ook weer meer bomen voorkwamen wat zorgde voor een bizar kleurenpallet. We’ve now landed on future mars. Zo voelde het. De combinatie met een soort graan gras wat een gouden gloed gaf in combinatie met de kleuren van de bomen creërden een dromerig geheel. Dat in combinatie dat we vrijwel alleen daar rond reden (op enkele fellow campers die we tegenkwamen na) schetsten bij mij het beeld van future mars.
Offroad
We genoten van de prachtige vergezichten en schoten nog heel. Veel. Dronebeelden. Aiiii daar hoorde jammer genoeg ook een crash van een drone bij, die hem gelukkig niet fataal werd… We reden langzaam verder en kozen nog voor een offroad route omhoog om een mega langzame traktor te passeren, die de berg praktisch niet opkwam.
Puppy love
Hierna deden we boodschappen bij de lokale supermarkt, waar we nog weer een meeega schattige pup tegenkwamen.. Smelt. Het is wel wat met al die straatdieren. Je wilt ze het liefst allemaal een warm thuis geven met heel veel liefde. Maar helaas kunnen we ze niet allemaal meenemen… Of zou je per direct een organisatie beginnen die zorgt dat deze dieren een fijn thuis krijgen… Zou jij een straatdier adopteren? Of geld doneren aan een organisatie die voor ze zorgt, zoals die er al zoveel zijn?
Black Lake
We zetten onze weg voort richting Black lake, on the look voor ene mooie camperspot. Deze vonden we bij de ingang van het park. Het leek een soort van oude vervallen camping, maar prima voor een nachtje. We zetten de auto neer naast enkele andere fellow campers en liepen het bos in richting Black lake. Een korte maar mooie wandeling in een toeristisch aangelegen park.
Warme chocoladevla
Het meer was mooi, alleen het begon te regenen en te waaien, Alexander had geen jas bij zich en kreeg appjes van collega’s dat er dingen gefixt moesten worden met zijn hulp. Dus we besloten na het drinken van een warme chocolademelk, wat overigens meer op warme chocoladevla leek, in een bijliggend restaurantje weer richting de auto te gaan.
Starlink deed het gewoon!
Op hoop van zegen sloten we de Starlink aan. Appie gokte dat hij het niet zou doen: want Starlink heeft officieel geen afspraken met Montenegro. Maar we hadden al verschillende verhalen gehoord dat het bereik wel iets breder zou zijn en hij het soms wonderbaarlijk ook op andere plekken deed. Dus ik had goede hoop.
En ja hoor! Bingo! Ra-zend snel internet. Appie zou de komende 1,5 uur gaan werken en ik lag lekker in de tent te netflixen. Helaas begon het harder te stormen en verplaatsten we de auto ’s avonds richting een iets beschutter plekje, wat in eerste instantie prima leek.
Another sleepless night
Maar de nacht was behoorlijk onstuimig. We sliepen licht en werden steeds wakker van de wind die af en toe met een ruk dan weer om de hoek kwam en onze tent heen en weer bewoog. Of regen die met bakken uit de hemel viel. Leuk kamperen in zo’n tent! Hahaha. Volgende dagen maar weer een air bnb’tje dan…
PS: dit kan dan ook zeker een reden zijn om voor een camper te kiezen ipv een 4x4 met daktent… Minpuntje!